„A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?” (Łk 1, 43) Objawienia maryjne Św. Łukasz, który jako jedyny ewangelista opisał nam scenę nawiedzenia, przekazał wymowne pytanie, które zadała zaskoczona Elżbieta na widok przyszłej Matki Mesjasza: „A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?” Maryja przybyła do Elżbiety, ponieważ została powiadomiona przez anioła podczas zwiastowania,
Kategoria: Katechezy
„Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców naszych przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna” (Hbr 1, 1-2) JEDNO OBJAWIENIE PUBLICZNE I WIELE OBJAWIEŃ PRYWATNYCH W historii rajskiej człowiek był w ustawicznym kontakcie z Bogiem i nie potrzebował specjalnych objawień. Dopiero grzech zerwał tę spontaniczną więź stworzenia ze Stwórcą. Odtąd raj pozostał
Centrum życia duchowego chrześcijan stanowi Eucharystia. Już przez Ojców Kościoła zaliczana była, obok nauki wiary, wspólnoty i modlitwy, do czterech skarbów, które należy strzec z wielkim szacunkiem i bojaźnią. Duże znaczenie w owocnym i głębokim przeżywaniu liturgii Mszy Świętej odgrywają postawy i gesty ciała. „Zachowywanie przez wszystkich uczestników jednolitych postaw ciała jest znakiem jedności członków chrześcijańskiej wspólnoty zgromadzonych na sprawowanie
W żartobliwej historyjce mąż mówi do żony: – Kochanie, zrób mi herbaty. Żona odpowiada: – A cudowne słówko! Na co mężczyzna: – Szybciutko… Czasem dosyć trudno nam o coś poprosić. Wydaje się, że to nie przystoi, bo prosić to uznać swoją zależność i niewystarczalność. W liturgii Mszy Świętej jest taki moment gdy wszyscy prosimy. Ma to miejsce na zakończenie liturgii
W powieści Henryka Sienkiewicza „Quo vadis” jest taki dialog Chilona z Petroniuszem: – Panie! wymów po grecku następujące zdanie: Jezus Chrystus, Boga Syn, Zbawiciel: – Dobrze. Oto mówię!… Cóż z tego? – A teraz weź pierwsze litery każdego z tych wyrazów i złóż je tak, aby stworzyły jeden wyraz. – Ryba! – rzekł ze zdziwieniem Petroniusz. – Oto, dlaczego ryba
Przepowiadanie słowa Bożego jest pierwszorzędnym zadaniem Kościoła. Przez to wypełnia on zadanie otrzymane od swego Założyciela. „Idźcie na cały świat i nauczajcie wszystkie narody” – nakazał Chrystus swoim Apostołom i ich następcom (Mt 28,19). Szczególnym rodzajem przepowiadania jest kazanie. Nieco żartobliwa recepta na doskonałe kazanie zachęca, aby miało ono bardzo dobry początek, świetne zakończenie oraz by jedno było możliwie blisko
Spożywamy pokarmy, po to aby rosło ciało. Biblię czytamy po to, aby rosła dusza. Dlatego znany biblista, kardynał Carlo Maria Martini, pisał: „Dochodzę do wniosku, że kiedy nie mam kontaktu ze Słowem Bożym, jestem pozbawiony źródła odnowy mojego umysłu; źródła, które pozwala mi żyć i szukać zawsze tego, co najlepsze, odnajdywać wskazówki niezbędne dla mojej pracy i dla innych, pokonywać chwile
Z Eucharystii płyną niezliczone łaski. Te duchowe owoce możemy ofiarować w jakiejkolwiek godziwej, czyli dobrej intencji – za żywych i za zmarłych, we własnych potrzebach, za Kościół, czy za cały świat. Nie można ofiarowywać owoców Mszy Świętej w intencjach z natury swej złych, np. życząc komuś jakiegoś nieszczęścia, bo to byłoby niegodne modlitwy do dobrego i świętego Boga. W praktyce
W naszych kościołach ciągle słyszymy słowo „ofiara”. Wciąż powtarzamy, że przez ofiarę złożoną na krzyżu Chrystus dokonał naszego odkupienia, a Jego krew zmyła nasze grzechy i Msza Święta tę ofiarę uobecnia. Sami dosyć często i chętnie używamy takich wyrazów jak ofiarność, poświęcenie, oddanie, bezinteresowność, wielkoduszność czy wyrzeczenie. To zapewne znak „schrystianizowania naszej mentalności” przez wiarę, a zwłaszcza przez wpatrywanie się
Kiedyś w „Małym Gościu Niedzielnym” zamieszczono żart o rodzinie, która wraca z kościoła po niedzielnej Mszy. Zdenerwowana mama mówi: Ależ ten organista fałszował. A ksiądz też tak jakoś przynudzał – dodaje tata. I ministranci tak się mylili – zauważa córka. Na to reaguje mały Antoś: A co byście chcieli za złotówkę? Zdarza się, że traktujemy Kościół jak coś zewnętrznego, czego
