Centrum życia duchowego chrześcijan stanowi Eucharystia. Już przez Ojców Kościoła zaliczana była, obok nauki wiary, wspólnoty i modlitwy, do czterech skarbów, które należy strzec z wielkim szacunkiem i bojaźnią. Duże znaczenie w owocnym i głębokim przeżywaniu liturgii Mszy Świętej odgrywają postawy i gesty ciała. „Zachowywanie przez wszystkich uczestników jednolitych postaw ciała jest znakiem jedności członków chrześcijańskiej wspólnoty zgromadzonych na sprawowanie
Kategoria: Katecheza o Eucharystii
W żartobliwej historyjce mąż mówi do żony: – Kochanie, zrób mi herbaty. Żona odpowiada: – A cudowne słówko! Na co mężczyzna: – Szybciutko… Czasem dosyć trudno nam o coś poprosić. Wydaje się, że to nie przystoi, bo prosić to uznać swoją zależność i niewystarczalność. W liturgii Mszy Świętej jest taki moment gdy wszyscy prosimy. Ma to miejsce na zakończenie liturgii
W powieści Henryka Sienkiewicza „Quo vadis” jest taki dialog Chilona z Petroniuszem: – Panie! wymów po grecku następujące zdanie: Jezus Chrystus, Boga Syn, Zbawiciel: – Dobrze. Oto mówię!… Cóż z tego? – A teraz weź pierwsze litery każdego z tych wyrazów i złóż je tak, aby stworzyły jeden wyraz. – Ryba! – rzekł ze zdziwieniem Petroniusz. – Oto, dlaczego ryba
Przepowiadanie słowa Bożego jest pierwszorzędnym zadaniem Kościoła. Przez to wypełnia on zadanie otrzymane od swego Założyciela. „Idźcie na cały świat i nauczajcie wszystkie narody” – nakazał Chrystus swoim Apostołom i ich następcom (Mt 28,19). Szczególnym rodzajem przepowiadania jest kazanie. Nieco żartobliwa recepta na doskonałe kazanie zachęca, aby miało ono bardzo dobry początek, świetne zakończenie oraz by jedno było możliwie blisko
Spożywamy pokarmy, po to aby rosło ciało. Biblię czytamy po to, aby rosła dusza. Dlatego znany biblista, kardynał Carlo Maria Martini, pisał: „Dochodzę do wniosku, że kiedy nie mam kontaktu ze Słowem Bożym, jestem pozbawiony źródła odnowy mojego umysłu; źródła, które pozwala mi żyć i szukać zawsze tego, co najlepsze, odnajdywać wskazówki niezbędne dla mojej pracy i dla innych, pokonywać chwile
Z Eucharystii płyną niezliczone łaski. Te duchowe owoce możemy ofiarować w jakiejkolwiek godziwej, czyli dobrej intencji – za żywych i za zmarłych, we własnych potrzebach, za Kościół, czy za cały świat. Nie można ofiarowywać owoców Mszy Świętej w intencjach z natury swej złych, np. życząc komuś jakiegoś nieszczęścia, bo to byłoby niegodne modlitwy do dobrego i świętego Boga. W praktyce
W naszych kościołach ciągle słyszymy słowo “ofiara”. Wciąż powtarzamy, że przez ofiarę złożoną na krzyżu Chrystus dokonał naszego odkupienia, a Jego krew zmyła nasze grzechy i Msza Święta tę ofiarę uobecnia. Sami dosyć często i chętnie używamy takich wyrazów jak ofiarność, poświęcenie, oddanie, bezinteresowność, wielkoduszność czy wyrzeczenie. To zapewne znak „schrystianizowania naszej mentalności” przez wiarę, a zwłaszcza przez wpatrywanie się
Kiedyś w „Małym Gościu Niedzielnym” zamieszczono żart o rodzinie, która wraca z kościoła po niedzielnej Mszy. Zdenerwowana mama mówi: Ależ ten organista fałszował. A ksiądz też tak jakoś przynudzał – dodaje tata. I ministranci tak się mylili – zauważa córka. Na to reaguje mały Antoś: A co byście chcieli za złotówkę? Zdarza się, że traktujemy Kościół jak coś zewnętrznego, czego
Wiele razy słyszeliśmy te słowa Ewangelii: “Jeśli […] przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam wspomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem. Potem przyjdź i dar swój ofiaruj” (Mt 5,23-24). Zaproszenie do pojednania z ludźmi jest fundamentalnym warunkiem owocnego uczestniczenia we Mszy Świętej. Jest to także
Trochę mylące może być to, że w biuletynach, ogłoszeniach, na stronach internetowych oraz plakatach bywają podawane różne godziny rozpoczynania Mszy Świętej w poszczególnych miejscach. Ten porządek odprawiania Eucharystii sugeruje, że każdego dnia jest ona sprawowana kilkaset tysięcy razy, właściwie w każdym zakątku ziemi. Nawet pojawiające się określenia, np. Msza dla dzieci, Msza ślubna czy pogrzebowa sugerują ogromną różnorodność i zmienność